tag:blogger.com,1999:blog-680933692364809799.post8347101151017391877..comments2023-03-16T05:04:53.104-07:00Comments on Djoelie blogt: Eerste hulp bij euthanasieDjoeliehttp://www.blogger.com/profile/17463243327458418834noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-680933692364809799.post-71767319015723686692015-10-26T03:18:09.950-07:002015-10-26T03:18:09.950-07:00Beste Djoelie,
Ik bewonder je blog en kan me - hel...Beste Djoelie,<br />Ik bewonder je blog en kan me - helaas uit ervaring - heel goed vinden in bepaalde dingen die je zegt. Ik wil je graag iets vragen, zou je mij willen mailen? info@sestaproducties.nl. Er is wat haast bij, dus ik hoop snel van je te horen, dan leg ik het je uit. Alvast hartelijk dank! Groet, Tessa. Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/04379939269323015835noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-680933692364809799.post-27556347189866585792015-09-24T11:39:48.585-07:002015-09-24T11:39:48.585-07:00Hoi Djoelie,
als psychologe binnen stervensbegel...Hoi Djoelie, <br /><br />als psychologe binnen stervensbegeleiding spijt het mij enorm te moeten lezen hoe jij en je familie het afscheid van je mama hebben moeten beleven. De medische benadering van de euthanasie is volledig voorbij gegaan aan de kwetsbare mens achter de vraag. Want daar sta je dan als dochter, als partner,... vol begrip voor de geleverde strijd van mama tegen de ziekte, maar nooit klaar voor het afscheid van de vrouw die je de wereld leerde kennen en waar je nog zoveel vragen voor hebt. Het is jammer dat jullie die broodnodige steun, dat luisterende oor niet hebben gekregen tot nu toe. Weet dat jullie nog steeds recht hebben op die hulp van een psychologe en/ of palliatief support team. Indien je vertrouwen in dat ziekenhuis niet volledig is weg geveegd, neem dan zeker contact met hen op. Je hebt het nodig om dit gesprek aan te gaan zodat je rust kunt vinden en het rouwen om je moeder vol vertrouwen in jezelf en in de aanwezigheid van de steun van hulpverleners kunt verder zetten.<br /><br />warme knuffel<br /><br />Faran xAnonymoushttps://www.blogger.com/profile/06287409262888909004noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-680933692364809799.post-71378054148779581392015-09-24T07:53:53.944-07:002015-09-24T07:53:53.944-07:00Een plaatsje zal het nooit hebben, zo iets kan je ...Een plaatsje zal het nooit hebben, zo iets kan je niet zomaar een plaatsje geven... Dan geef je je mama zogezegd een ruimte in een schuifje in de kast in je hoofd/hart... Het zal volgens mij voor altijd een hele kast zijn in je hoofd... En om die kast wat te verlichten kan je inderdaad best wat psychologishe steun gebruiken... Dat is heel normaal... Sorry als het wat te plastisch uitgedrukt is... Ik kan het niet zo mooi verwoorden als jou. Wat trouwens wel goed is om je verdriet van je neer te schrijven.<br /><br />Ik hoop echt dat je iemand vind die jij kan vertrouwen en die jou kan helpen met verwerken! <br /><br />Liefs xxx Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/13168346972063430630noreply@blogger.com