woensdag 6 april 2011

Pech bij de dokter

Naar de dokter gaan is niet leuk. Ten eerste moet je al heel erg lang wachten omdat er zoveel mensen net op hetzelfde moment als jij naar de dokter gaan.

Het wachten is niet leuk omdat je boekjes moet lezen die ondertussen al drie maand lang bepoteld werden door allemaal zieke mensen. Bij het omslaan van elk blad zag ik een ziek oud mannetje voor me. Ik zag hem datzelfde boekje vasthouden, aan zijn vingers likken en het blad omdraaien, waarna hij onophoudelijk zou hoesten.

De boekjes bij de dokter zijn niet leuk, want er is enkel maar keuze uit Knack, Knack en Knack. Voor een simpele ziel als mezelf is dat oersaai natuurlijk. Na de eerste Knack volledig te doorbladeren zonder lezen, vond ik achteraan een sudoku. Ik haalde snel mijn balpen uit mijn tasje en begon te puzzelen, blij dat ik geen saaie artikels meer moest lezen. Weeral pech! De sudoku bleef onoplosbaar voor mij. Vreselijk om steeds zo teleurgesteld te worden als je ziek in de wachtzaal zit.

Bij de dokter zelf zijn, is ook niet leuk. Alles wat je zegt, klinkt zo hol in dat vreselijke kamertje. Je diagnose krijgen is ook niet leuk. Bij mij toch niet. Ik heb keer op keer de pech met kwaaltjes rond te lopen waar toch niets aan te doen is. “Je zal daar niet veel aan kunnen doen, je zal dat altijd blijven hebben”.

Na twee uur kan ik dan eindelijk terug naar huis. Mijn portemonnee is 23 euro lichter, maar mijn kwaaltjes zijn er nog steeds…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten