Lief

Toen ik een klein kindje was, vulde ik heel graag vriendenboekjes in. Ik schreef altijd hetzelfde, en bij 'wat wil je later worden?' schreef ik mama. Dat zou ik nu nog steeds invullen, en soms wil ik dat héél graag, bijvoorbeeld wanneer ik zie hoe lief kindjes soms zijn voor hun mama. Kleine kindjes schrijven de liefste briefjes voor hun mama.

mama jij bent mei garten dief met je kadootjes ben je jaareg

Countdown

Gisteren werd het bevrijdende document getekend. Nu moet ik slechts acht keer richting Knokke tuffen, maar na die acht keer is dat voorgoed voorbij. Dan mag ik eindelijk mijn boterham weer met twee handen eten. Ik ga een beetje moeten oefenen, maar ik kijk er echt naar uit om beide handjes te gebruiken om een stuutje te eten. Het is dan eindelijk voorbij met verplichte boter en verplichte confituur. De ervaring draag ik eeuwig mee, want ik heb een hekel gekregen aan confituur en kan niet meer genieten van een lekker vers wit boterhammetje met aardbeienconfituur. Nu zeg ik: “Etje bah, confituur!” Nog even en dan kan ik terug zoveel choco smeren als ik wil, dan kan ik twee schelletje vlees op mijn boterham leggen, dan kan ik drie of vier porties nemen als ik het echt lekker vind, dan kan ik drinken op niet vastgelegde tijdstippen, dan kan ik meer dan twee glazen water drinken. Nog acht keer toekijken hoe pedagogisch onverantwoord een erkende jeugdinstelling wel kan zijn, en daarna ben ik vrij om te gaan en staan waar ik wil. Nog acht keer de domste afspraken ter wereld naleven en ze daarna voorgoed vergeten. Klinkt heerlijk! Nieuw hoofdstuk in mijn leven, here I come!

Potter fever

Vandaag kan je er niet omheen. Het grote nieuws van de dag is dat Osama Bin Laden na tien jaar eindelijk gedood werd. Het verhaal in het nieuws doet me denken aan Harry Potter en Heer Voldemort. Inwoners van de Verenigde Staten die voor het Witte Huis staan te dansen en feest te vieren, de Amerikaanse vlag wappert fier. Hij die niet genoemd mag worden is eindelijk verslaan. Het is een feest waar we de dood van een vreselijk iemand vieren. Potterlezers herkennen dit verhaal misschien ook een beetje. Tovenaars komen van overal op straat en zijn blij, opgelucht en vieren feest. De strijd is gestreden en de Heer van het Duister is verslagen. Al Quada zou naar horen zeggen uit elkaar vallen door deze gebeurtenis, net zoals de Dooddoeners ook verslagen zijn zonder hun meester.

Na al deze jaren van terreur en geweld, komt hopelijk eindelijk een einde aan de oorlogen en kunnen we hopelijk onze toverstokken terug voor de goede dingen gebruiken. Geen Avada Kedavra meer. Geen Imperius meer. Geen Cruciatus meer. Enkel nog Wingardium Leviosa en andere leuke spreuken.

Een minder leuk feit aan deze dag is dat het Bureau voor Bezemveiligheid <dat is een comité van het Magisch Verkeersbureau, en dat is een departement van het Ministerie van Toverkunst > me een brief zond omdat ik te snel per bezem vloog. Dat kost me weer een paar Galjoenen. En een Galjoen, dat zijn zeventien zilveren Sikkels, en één Sikkel, dat zijn negenentwintig Knoeten. Misschien moet ik in het vervolg een Onzichtbaarheidsmantel aantrekken, of een Kamoeflagespreuk gebruiken.