Mijn naam! Mijn mama zei mijn naam. Big deal, right! Je
moeder die de naam zegt van haar eigen kind. Het lijkt zo simpel en zo voor de
hand liggend. Maar dat was het een volle maand helemaal niet voor de
allerliefste mama van heel de wereld. Een hele maand heeft ze mijn naam niet uitgesproken.
Ze zei vaak Sofie. Af en toe zei ze ook Mattias. Maar vandaag zei ze Julie! Ik
kreeg de tranen in mijn ogen. En alsof dat nog niet genoeg was, kreeg ik een
zoen van mama. Een echte zoen met tuitende lippen. Het lijkt heel banaal, maar in
feite is het zo belangrijk en zo groots dat je graag gezien wordt door je mama.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten