Elk jaar opnieuw viert een oude man zijn verjaardag. Alle kinderen mogen meevieren en krijgen geschenkjes en snoepjes omdat een oude man jarig is. Ik hou van de dag van zes december. De sfeer die daar rond hangt, vind ik bijna even leuk als de sfeer van Kerstmis. Ik hou van de nachtelijke bezoekjes van de Sint, van de briefjes die ik kreeg, van de snoepjes die hij bij mijn schoentje legde. Door dag in dag uit met kinderen te werken, kan ik ook nu nog genieten van de komst van de Sint. Het huis wordt verkleed voor de Sint, we maken tekeningen van Sinterklaas, de kindjes zetten hun pantoffel klaar bij het slapengaan, ze verkleden zich in Sinterklaas en Zwarte Piet, we kijken naar ‘Dag Sinterklaas’, de Sint komt ’s nachts snoepjes brengen. Dat is allemaal heel erg fijn.
Maar toch hou ik niet van Sinterklaas, en nog minder van Zwarte Piet. Toen ik een klein meisje was, mocht ik - zoals alle andere kinderen - de verjaardag van de Sint meevieren, en kreeg ik pakjes omdat iemand anders jarig was. De leukste vond ik de geschenkjes die Sint en Piet ’s nachts kwamen brengen, toen ik ver weg in dromenland was. Ik was altijd bang van Sinterklaas en Zwarte Piet. Ik ben dat nog steeds. Maar what the hell, ik zet mijn schoentje toch altijd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten